اختلاس یکی از مباحثی محسوب می‌گردد که در طول تاریخ از زمان معصومین: تا به امروز، واقع گشته است، به طوری که در روایات وارده، اختلاس به تعابیر گوناگون تفسیر و معنا شده است. دو دیدگاه مشهور در فقه، پیرامون ماهیت اختلاس موجود است. دیدگاه اول اختلاس را به ربودن پنهانی مال از غیر حرز بیان می‌کند و دیدگاه دوم اختلاس را به ربودن آشکار مال در کوچه و راه‌ها، بدون سلاح و زور مطرح می‌کند. در حقوق نیز، برخی از پژوهشگران، ماهیت اختلاس را بیان نموده‌اند ولی کامل و جامع نمی‌باشد. حاصل این پژوهش آن است که با عنایت به نصوص وارده در مقام و تعلیل و تفسیری که در آن ارائه شده، ماهیت اختلاس در فقه امامیه به‌معنای ربودن آشکار و سریع مال، بدون سلاح و زور که با غفلت صاحب مال، همراه است و در حقوق به‌معنای خیانت در امانت کارکنان دولتی است به‌طوری که اموال دولتی یا اموال اشخاصی که به دست آنان سپرده شده، تصاحب و یا اتلاف گردد
)