یکی از محورهای مهم مباحث امر به معروف و نهی از منکر، بحث مراتب امر و نهی است. این مقاله با توجه به وجود پارهای ابهامات در این بحث کوشیده است با رویکرد اجتهادی و از طریق تحلیل روایات مسئله و با نگاهی به فتاوای فقها گامی در جهت ایضاح بیشتر ابعاد و زوایای آن بردارد. نتائج این بررسی نشان میدهد در شش محور امکان جرح و تعدیل یا ارائة تقریر دقیقتری از مسأله وجود دارد. این محورها عبارتاند از: سهگانه بودن مراتب امر به معروف و نهی از منکر، کفایت انکار قلبی در سقوط تکلیف، دلائل ارائهشده برای تقدیم امر و نهى زبانی بر امر و نهى عملی، لزوم رعایت تدرّج میان شیوههای امر به معروف و نهی از منکر، قلمداد کردن اجتناب از مجالس گناه به عنوان یکی از شیوههای امر به معروف و نهی از منکر و عمومی دانستن وظیفة امر و نهى عملی یا مشروط دانستن آن به اذن معصوم (علیه السلام).