استاد دروس خارج حوزة علمیة قم و رئیس مرکز فقهی ائمه اطهار. تنظیم: اصغر خلیلیان، دانش‌آموخته خارج حوزة علمیة قم.
چکیده
در علم فقه و اخلاق، برگرفته‌شده از نصوص شرعی، گناهان به صغائر و کبائر تقسیم می‌شود. این تقسیم دارای آثار فقهی و اخلاقی متفاوتی است؛ بنابراین نیازمند تحلیل ماهیت و درنهایت تعیین ضابطه برای تشخیص مصادیق و موارد آن است. این نوشتار با مراجعه به نصوص شرعی، اعم از آیات و روایات و به روش کتابخانه‌ای، مسئله را به صورت تحلیلی ـ انتقادی بررسی می‌کند. پژوهش حاضر نشان می‌دهد گناهان کبیره دارای چهار ضابطه است: 1. وجود روایات صریح بر کبیره بودن یک گناه؛ 2. وجود وعید به آتش دربارة مرتکب یک گناه در میان آیات و روایات؛ 3. اعظم شمرده شدن یک گناه از کبائر؛ 4. اعظم شمرده شدن یک گناه از گناه وعید به آتش داده‌شده.
)