محدوده نفقه همسر یکی از مسائل مهم در فقه است که با وجود پیشینه طولانی در منابع فقهی، به دلیل ابهام در ملاک و مدرک وجوب نفقه و برداشتهای متفاوت فقیهان از آیات و روایات، همچنان از نبودِ شفافیت رنج میبرد. در این پژوهش، با روش توصیفی تحلیلی و با ابزار گردآوری اطلاعات کتابخانهای کوشش شده است ابتدا با بازخوانی سریع ادلّه این مسأله و مناقشه در برخی برداشتهای فقهی، گامی در جهت ابهامزدایی از این بحث برداشته شود و سپس استلزام دیدگاه برگزیده در این مسأله برای بحث اشتغال زنان بیان گردد. بر اساس یافتههای تحقیق در بخش نخست، دیدگاه فقیهان قائل به اختصاص نفقه همسر به خوراک و پوشاک و عدم شمولیت آن نسبت به همه نیازهای مالی همسر تقویت شده است و در بخش دوم صرف نظر از معرّفی ظرفیتهای گوناگون دیگری به جز نفقه ـ که زن میتواند نیازهای مالی خود را از طریق آنها تأمین کند ـ استلزام دیدگاه یادشده برای بحث اشتغال زنان را اثبات رجحان آن دانستهایم؛ مشروط به اینکه تضمینی بر تأمین نیازهای مالی همسر از راههای دیگر وجود نداشته باشد.