استناد به آیات قرآن معتبرترین دلیل در تمام تحقیقات علوم اسلامی اعم از فقه و غیر آن به شمار می‌رود. با وجود این نحوة استناد اهل‌بیت: به آیات در موضوعات فقهی گوناگون کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این نوشتار با بررسی روایاتی که در آن ائمة اطهار: برای بیان حکم امر به معروف و نهی از منکر به آیات استناد کرده‌اند، به این مهم می‌پردازد. دستاورد پژوهش بدین قرار است که تمسک به ظواهر قرآن کریم نه‌تنها حجت است؛ بلکه اهل‌بیت (ع) به عنوان یک عالم مرشد برای تبیین احکام امر به معروف و نهی از منکر به آن تمسک کرده‌اند و سبک اهل‌بیت (ع) در برداشت از متون آیات، چیزی غیر از اِعمال ضوابط عقلایی در برداشت از متون نیست.
)