TY - JOUR ID - 245808 TI - تبیین فلسفة حرمت موسیقی از نگاه فارابی JO - فقه و اجتهاد JA - F.A. LA - fa SN - 2423-5245 AU - مفتونی, نادیا AU - نوری, محمود AD - دانشیار دانشکده دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران AD - دکترای دانشگاه هنر Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 6 IS - 12 SP - 61 EP - 74 KW - موسیقی KW - حرمت موسیقی KW - مدینة فاضله KW - سعادت KW - شقاوت KW - فارابی DO - N2 - فارابی در حوزة موسیقی، آرا و تألیفات شناخته‌شده‌ای دارد. او دربارة انواع اثرگذاری موسیقی و نیز میزان تأثیرات مثبت و منفی موسیقی سخن گفته است. فارابی در خلال این مباحث به مسائل اخلاقی ناظر به موسیقی پرداخته و افزون بر آن، راز حرام شمردن موسیقی از سوی بسیاری از ادیان را تحلیل کرده است. سخن فارابی نشان می‌دهد ادیان گوناگونی به حرمت موسیقی قائل بوده‌اند. این حرمت از یک سو مربوط به قدرت عظیم موسیقی در تأثیرگذاری در نفوس انسان‌ها است و از دیگر‌سو به باور فارابی از این ناشی شده که بیشتر افراد از قدرت نفوذ و تأثیر موسیقی سوء‌استفاده می‌کرده‌اند. حرمت موسیقی در نظر فارابی نمی‌تواند حرمت ذاتی باشد؛ زیرا فارابی در مدینة فاضله جایگاهی متعالی برای موسیقی و آهنگسازان در نظر گرفته است و آنان را در کنار اهالی دیگر رسانه و هنر، از حاملان دین و ناشران مفاد وحی الهی و سعادت معقول و حیات طیبة نطقی به شمار آورده است؛ یعنی موسیقی در مقام تحقق، مبتلا به آفات و لذا محکوم به حرمت بوده؛ اما موسیقی در مقام آرمان یا موسیقی مدینة فاضله، از ضرورت‌های اجتماعی و فرهنگی قلمداد شده است. UR - https://mags.markazfeqhi.com/article_245808.html L1 - https://mags.markazfeqhi.com/article_245808_dc70bc27bc76b987f8c7b83911d01319.pdf ER -