@article { author = {Gholamali Tabar, Fazlullah}, title = {The conditionality of purity and Preventiveness of Impurity}, journal = {Jurisprudence and Ijtihad}, volume = {1}, number = {2}, pages = {148-175}, year = {2014}, publisher = {}, issn = {2423-5245}, eissn = {}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {شرطیت طهارت و مانعیت نجاست}, abstract_fa = {یکی از مباحث مهم و کاربردی در فقه عبادات، مسأله شرطیت طهارت و مانعیت نجاست است. سه رویکرد میان فقیهان امامیه از آغاز تا کنون در مسأله مذکور رایج است که عبارت می‌باشد از: شرطیت طهارت خبثیه، مانعیت نجاست بدون معذر و مانعیت نجاست معلومه. قائلان به رویکرد اول به سه دلیل اجتهادی که عبارت است از: آیات قرآن، روایات معصومان: و اجماع فقیهان تمسک کرده‌اند، ولی دلیل قرآنی و روائی آنها دچار اشکال‌های دلالی است و اجماع ادعا شده نیز، بر فرض احراز، مبتلی به معارض است. معتقدان به رویکرد دوم همچنین به اجماع فقیهان و روایات معصومان: تمسک کرده‌اند، اما اجماع ادعا شده، مدرکی است و اجماع مدرکی نزد فقیهان امامیه، ارزش دلیل مستقل را ندارد و روایات اهل بیت نیز تنها بر مانعیت نجاست معلومه دلالت دارد. زیرا مجموعه روایات در مسأله که عبارت است از: روایات معلل، روایات مشروط و روایات مستثنی، تنها با مانعیت نجاست معلومه تناسب دارد و بر شرطیت طهارت خبثیه دلالت ندارد و این روایات به حدی فراوان است که برای فقیه اطمینان به رویکرد سوم حاصل می‌شود.}, keywords_fa = {شرطیت طهارت,مانعیت نجاست,طهارت خبثیه و فقه عبادات}, url = {https://mags.markazfeqhi.com/article_43199.html}, eprint = {https://mags.markazfeqhi.com/article_43199_1d631c394938fdb3407c78f251a4e6a9.pdf} }